An…

Temizlenmesi gereken koca bir ev, tezgahta kat kat çıkmış bulaşıklar, alıp başını gitmeye hazırlanan sistemsiz, pis ve vahşi bir ordu gibi yığılmış çamaşırlar, biri Homeschooling yapan ve sık sık arıza çıkaran, işi uzattıkça uzatan bir çocuk, diğeri bu esnada sıkıntıdan patlayan bir çocuk, 20 gün kadar sonra taşınacak olmamız ve evin halen olduğu gibi duruyor olması, bendeki anlamsız ve budala rehavet, haftasonu iki tam günü açık havada geçirmemiz, çocuklar için pek iyi, pek hoş ama benim açımdan hastalıkların artışı (neyse ki kulaklarımı kapadım da, onlardan yana çarpılmadım:)), aile boyu Death Metal korosu gibi böğürmelerimiz, panik atak mı, astım atağı mı ne bilemediğim nefes alamama halim, yaşamın kıyısında yaşama hali vesaire derken ben ne yapıyorum; oturup çerçöpün fotoğrafını çekiyorum.

Geç de olsa iyi haftalar olsun herkese, mutlu, güneşli ve sağlıklı pazartesiler olsun.

Bir de bugün ortaya çıkan şu resmi eklemeliyim. Hatırda ve yazıda kalsın diye. Çizimleri uyduruk ama içerik gördüğünüz gibi dopdolu. Mom, it’s already finished, diyerek resmini gösterdi Melodiğim ve anlatmaya başladı: