İlkin kendime büyük bir iyilik ve güzellik yaptım: bir demet Lale satın aldım. Evde gidip gelip yanlarına sokuluyorum; kah onları dinliyorum, kah ben anlatıyorum, kah o naif ve zarif yapraklarını okşayıp kah da bol bol fotoğraflarını çekiyorum. Koca bir yazıyı hakeden bu güzelim lalelere dair henüz bir hazırlık yapamadım. Ancak görüldüğü gibi paylaşmadan da duramıyorum.Sonra Hz. Mevlana’nın şu sözünü okudum.“Kendine gel, yepyeni bir söz söyle de dünya yenilensin! Sözün öylesine bir söz olmalı ki dünyanın da sınırını aşmalı. Sınır nedir, ölçü ne? Bilmemeli!”Benim böylesi bir sözüm yok. Ama Selim’in son zamanlarda bayıldığım bir tabiri var. Gene kendine has. Kulağa küçük gelebilir ama benim için çok manidar.Selim, ne zaman biriyle ayrılsa -İyi vakitler- diyor illa. Okulda bahçede zil çalıp da sıraya koştuğu zaman, dönüp de arkasını: İYİ VAKİTLER ANNE, diyor gülen yüzüyle.Şimdi ben de üç hadiseyi birleştirip; -İYİ VAKİTLER- diyorum herkese. Aşk ile, huzur ile, sıhhat ve afiyet ile iyi vakitler. İyi haftasonları ve iyi Cumalar.(Yılın ilk yazısı da bir anda içimden gelen bu yazı oldu. Ne güzel, ne mutlu ve çok şükür:))
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder