“Yani kaç yerinden delirmiş ki dünya
Dünya desem dünya
Değil desem değil
Yaralı bir hayvan gibi soluk soluğa..”
“Diyorum, bir şeye karşı koymaktır günümüzde aşk.”
“Ne çıkar siz bizi anlamasanız da.”
“Ağustos’a çekildi, Eylül’ün sesi.
Birazdan konuşacak: “bu dünyada yaşamak can sıkıcı bir şeydir baylar.”
“Gülemiyorsun ya, gülmek
Bir halk gülüyorsa gülmektir.”
“Kuş olsun, insan olsun, yalnızlık sevmesini bilmeyenlerin icadı..”
”Hiç gitmeyecekmiş gibi sevenler, hiç sevmemiş gibi gittiler.”
“Siz yarın deyince aklıma ölmek geliyor, katıla katıla ölmek..”
“Acılar da acılaşıyor gittikçe sanki, bir azarlanmayla ölümünü düşünen çocuklar gibi.”
“Umudu dürt, umutsuzluğu yatıştır!”
“Ve bu yorgun bu hüzünlü yüreği,
Benim değilmiş gibi hiç kimse görmeden, şöyle bir yol kenarına bıraksam…!”
“İnsan bazen ağlamaz mı bakıp bakıp kendine?”
“İnsanın insana verebileceği en değerli şey yalnızlıktır.”
“Değilsek de yakın, birbirimize uzak da sayılmayız büsbütün..”
“İnsanın insandan başka dayanağı yok.
Yalnızlık bile, başka insanların varlığı bilindikçe bir anlama kavuşuyor.”
“Bu yüreğe bu kadar acı fazla dersin bazen kendine..
Ama hata bizde.
Küçücük bir yürekle kocaman sevmek ne haddimize”
“Yok düş kuracak vakit bile, her şeyi bir yana bırakıyoruz söylene söylene.”
“Var mıydık? Belki, biraz…”
-Edip Cansever-
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder