12 Eylül 2012 Çarşamba

Bloga Reklam Almak Üzerine…



Blog yazarlarının çoğu bilir; tanıtım, işbirliği, davet, hediye, numune vesaire üzerine sıklıkla postalar gelir. Bugüne dek neredeyse hiçbirine girişmedim. Zira kiminin bahsettiği ürünü inandırıcı bulmadım, kimini yararsız bir çaba saydım, kiminin emrivaki stilinden, kiminin rica edeceği yerde emretmesinden, kiminin açık veya gizli; bugün sen bana yap, yarın ben sana yapayım-cılığından ve bu çok sevimsiz pazarlıktan, kiminin ısrarından, kiminin kabalığından hoşlanmadım, kiminin de altından kalkamam ve hakkını veremem sandım, hasılı şimdiye dek rica, minnet, dayatma, beklenti vesaire ile ilgili tek bir yazı yazmadım. Burada şimdiye dek yazdıklarım tamamen kendiliğimden; bir hayra yahut amaca hizmet edeceğini düşündüğüm kitaplar, bloglar, ürünler vesaire üzerine idi. Ve gayet samimane ve safiyane tecrübelerim esas alınarak yazılmıştı.**
Bir de Reklamlar vardı. Ben bu fikre hiç ısınamadım. Bunca samimiyetle, kendimi dökerek yazdığım bir yerde reklam fikri buz gibi üşütüyordu beni. Sevemedim ben bu işi, hem de hiç! Riyakar buluyordum bir de. Bu yüzden her reklam postası aldığımda sancıyla kıvrandım, betim benzim attı, elim ayağıma dolandı. Bu yüzden uzunca süre reklama dair postaları cevaplayamadım, haftalar sonra cevaplasam da bir sonuca vardıramadım. Çünkü öyle isteksiz ve öyle şevksizdim ki. Eminim bloguna reklam teklifi alan birçok kişinin sevincinin aksine ben bunalmaktan ağladım ağlayacaktım. Ben ki reklam fikrine dek WordPress’te istatistiklerime dahi bakmamıştım. Hatta benden istatistik bilgilerini ve ücretlendirmeyi istediklerinde acemi bir avanak gibi kalakalmıştım. İ. ye yüklendim, ben bu işi yapamam, ben gönlümce yazmayı bilirim, gönül adamıyım ben, sen mantık adamısın, sen çöz bu işi dedim. Zavallı İ. ne bilsin halbuki! Ve ben bu sırada tüm gelen teklifleri geri teptim.
En son büyük bir markadan reklam postası aldığımda bunca teklifin, bunca ısrarla gelmesinin belki de bir sebebi olduğunu ve kabul etmek gerektiğini düşündüm ve kabul ettim. Birkaç anneye sordum, en azından ücret konusunda üç aşağı beş yukarı fikrim olmuştu. Reklamı aldım, ilgili yazıyı yazdım. Günü geldi, ücreti aldım. Vergisini içinden çıkarttım (zira vergiyi fatura kesen şirkete ödemem haktı) ve geriye kalanın tamamını yetimler için yardım yapan bir kuruluşa aktardım. Düşünmüştüm; ben bloga çocuklarım vesilesiyle girişmiştim, gelen para da en iyi şekilde; ancak çocuklara giderse içim rahat ederdi. Hele ki yetim çocuklar; içimi burkan canım çocuklar. Bu şekilde içim çok ama çok rahat etti. Ve bu teklifi kabul etmemin sebebi belki de buymuş dedim, kendimi iyi hissettim.
O an kesin kararımı verdim; reklamsa sözkonusu olan, eğer müsaitsem alacaktım. Alıp tümünü de yetim çocuklar için bir kuruma yatıracaktım. Böylece reklam vermek gibi gayet olağan birşeyi reddetmek ve sıkılmak yerine faydaya çevirecektim ve inşallah iyi olacaktı.
“Bu yüzden Deli Anne’ye reklam vermek isteyenlere karşı içim son derece rahat ve çekincesizce diyorum ki; dilerseniz ücreti -siz direkt kuruma* yatırarak- (mümkünse Gider pusulası ile işi görüp vergiyle uğraştırmayarak) ve dekontunu da bana yollayarak bu işi yapabilirsiniz yahut dilerseniz bana verirsiniz ve ben yatırabilirim. Her iki şekilde de kabulüm.”
Ve bundan böyle benden rica, emrivaki, dayatma, beklenti her ne yoluyla olursa olsun tanıtım vesaire isteyenlerin (ki üzülerek söylüyorum ben bu türden tüm ricaları reddettim, diyorum ya içimden gelmeyen şekilde birşeyi yazmak profesyonelce dahi bana bunca zor ve korkunç gelirken, hele ki bazen cüretkarca davrananlara evet diyemezdim) belirtilecek kuruma yahut kurumlara ödeme yaparak ancak katılabilirler bloga. Başka her türlü gizli yahut açık teklife hayır diyeceğim ne yazık ki. Bir de herhangi bir sitede öylesine ve amatörce yazmak fikrine de tamamen kapattım kendimi. Bunu da buradan söyleyeyim.
(Lütfen yalandan posta gönderip de beni denemekten, kaçak dövüşmekten ve yalanla bilgi kaçırmaktan da vazgeçin! Farkedilmiyor da zannetmeyin! Tamam bir iki kez aldanmış olabilirim ama artık tecrübelendim:))
İlgi gösteren herkese çok teşekkür ederim.
*Kurumu yahut kurumları ayrıca yazacağım. Bir araştırma yapmam gerek çünkü.
———————————
**Reklam olan tek bir yazı vardı ki, onu da net olarak belirtmiştim, bir de işbirliği olarak Morpa Çocuk’la çalıştım ki, gayet faydalı bulduğum içindi bu öneriyi.

Hiç yorum yok: