BilimSelim – Yüceltme & Alçaltma

BilimSelim – Yüceltme & Alçaltma

by Deli Anne on 22/08/2011

Selim’in eline fotoğraf makinasını aldığı ilk zamanlardı. Flaşı kapatamadığı ve pırıl pırıl fotoğraflar çektiği dönemdi hasılı. Bu dönemde bütün fotoğraflar pasparlak ve nerdeyse bembeyazdı. Bu halde beni de çekmişti. Fotoğrafı buraya koymak için aradım ancak bulamadım. Yüzüm bembeyaz, tenim aydınlatılmış gibi. Ki bence güzeldi. Hiçbir kusur görünmüyordu. Cildim alenen ışıldıyordu.

Geçenlerde temizlik yaptığım sırada, Selim  fotoğraf kutusunu buldu. Pek sevindi ve heyecanla kurcaladı kutuyu. Tek tek baktı hepsine. Kiminin hikayesini sordu, kiminin hikayesini kendi uydurdu, kimine güldü, kiminde düşündü. Derken eline İlter’le benim ilk yıllarımızdan kalma bir fotoğraf geçti. Bir süre bakındı sessiz, ben de merakla vereceği tepkiyi bekledim. Bana döndü elinde resimle,

-Annecim, burada ben yoktum değil mi? Siz de babamla gepp-gencecikmişsiniz değil mi?

O, gencecik kelimesindeki kuvvetli pekiştirmeden işkillendim ama körolasıca kadınca merakıma yenilip konuyu devam ettirdim. Normalde ev işi yaparken son derece aksi, çekilmez olan ben, birden değiştim; en müşfik ses tonumla adeta yalvarır gibi sordum, sözümona bu yolla istediğim cevabı almayı planlıyordum;

-Evet yavrum. Çok mu genciz burada, mesela çok mu değişiğiz şimdikinden?

-Evet! dedi Selim tüm keskinliğiyle.

Burada akıllı bir kadın duyacaklarını az çok tahmin eder ve duymak istemediği cevabı almamak adına susmayı tercih eder, ancak bahsi geçen kadın Deli Anne’yse aranır gibi konuyu devam ettirir.

-Benim nerem farklı mesela? Dedim biraz korku ve biraz da umutla. Zira bir umuttur yaşayan insanı ve bu budala kadını.

-Yüzün flaşlı gibi! dedi Selim hiç duraklamaksızın. Ve işte o anda Selim’in çekmiş olduğu o fotoğraf gözümün önüne geldi. Yüzümün lekelerinin, renk değişimlerinin, kırışıklıklarının olmadığı, pürüzsüz hali.

Yaşadığım ızdırap bununla bitmedi. Bizim pek açıksözlü Selim devam etti:

-Ben böyle görünmeni isterdim yüzünün! Bebek teni gibi! dedi ve geri çekildi. Her zamanki gibi durumu kusursuz betimledi, benim de içime hançeri sapladı gitti. Yıllar geçer, yaş artar ama insan terütaze kaldığını sanır demek ki. Üstelik bu şuursuz zanla çocuğuna maskara eder kendini yazık ki.

—————————————————————————————————————————————————————————-

*Resim: Beyhan İslam‘dan BilimSelim çizimi.