Pazartesi gününe tam bir dalga hareketi hakimdi. Üstelik periyodu azalan nitelikteydi. Tepe noktası, sönme noktası, artan & azalan frekansı, üst üste binen dalgaları ile sahiden de şaşırtıcı idi. Gün güzel başladı. Nitekim ev temizdi. Keyifle dağınıklığı topladım. Çocukların kahvaltı ve tuvalet fasılları bitti. Ekrana bakıp, sadece gezerken ve yazamamaktan bir nebze burukken gene de mesuttum. Nitekim klavyem hepten çığrından çıkmıştı, ascii karakterler bile işe yaramıyordu. Bir gölge gibi takip ediyordum blogları. Komşu gezmelerine habersiz katılıyordum vesselam. Bu sırada bir telefon geldi. Şeyma'm idi arayan. Günüm aydınlandı o narin, nazenin ses ile. Daha da mes'ud oldum.
Öğlen Kerim'e yemeğini getirirken nasıl oldu bilmem elimdeki tepsinin altında kalan Kerim'e diz attım. Toparlayayım derken ayaklarım birbirine dolandı, dolanırken Kerim'i de araya kattım ve çocuk kafa üstü arkaya yattı. Tepsiyi bırakıp Kerim'e koştum. Kerim çıldırmış gibi ağlarken Selim titremeye ve kızgın sesler çıkarmaya başladı. Kardeşinin başına bir şey geldiğinde bu türden asabiyet krizlerine girdiğinden -Birşeyi yok, sakin ol!- dedim Selim'e. -Ben ona üzülmüyorum anne, ona bu kadar ilgi göstermene kızıyorum- dedi. Kalakaldım. Bir süredir hiç görmediğim kıskançlık alametleri göstermeye başlamıştı ama böylesine aşikar etmemişti. -İnşaallah benim de başıma bir kaza gelir de, bana da böyle davranırsın!- diyerek sonlandırdı konuşmasını ki beni derbeder etti. O günden bu yana davranışlarımı sorgulamaktayım.
İkindide Selim'le Can (Canko&co.) ve Erin'e birşeyler hazırlamak üzere işe koyulduk. Lakin Kerim uyanıktı. Ve Selim'in yaptıklarını bozmak için can atıyordu. Önüne ne koyarsak koyalım istikametini değiştirmeyi başaramıyor, rotasını öte yana çeviremiyorduk. Selim iş yaparken ben devamlı Kerim'e meşgale bulmak, olmadı elimle durdurmakla meşguldüm. Bu engellemeler sırasında tek ayağı üzerinde neredeyse ayağa kalkma hamlesi yapan Kerim kapıya tosladı ve hafif sandığım acının büyük olduğu Kerim'in canhıraş ağlaması ve morarmaya yüz tutan yanak kemiğinden anlaşıldı. Şükürler olsun ki daha ciddi birşey olmadı.
Akşama doğru bir telefon daha geldi. Bir süre önce Yemeksepeti.com'dan Ziya'ya sipariş vermiştim. Gelen sipariş berbattı. Bambaşka bir menü, eksik gedik konulmuştu. Biz de çok aç olduğumuzdan yedik, yedikten sonra da arayıp şikayetlendim. Bir başka siparişe telafisi yapılacağı söylendi. Konu kapandı. Lakin ben bir de siteye yorum bıraktım. Biraz da acımasızca yazdım. Arayan Ziya'nın sahibiydi. Çok samimi bir biçimde özür diliyor ve büyük bir ısrarla gelin misafirim olun, sizi çok üzmüşüz diyordu. Utandım bu kez. Nitekim Koşuyolu Şubesi'nin ilk yemeksepeti siparişi imiş benimkisi. Ben de özür diledim, ilk olduğunu bilsem o şekilde yazmazdım dedim. Üzülmüştüm sahiden de.
Pek muhterem, çok muhteşem kocam; İlter, arkadaşlarıyla sohbete dalıp bir cafede, eve geç geldi. Dolayısı ile klavyeyi de geç getirdi. Çocuklar uyudu. Ortalık sakinledi. Kahvemi koydum. Gene çok mesuttum. Bir heves oturdum ekran başına. Çok sevdiğim bloglardan olan Canko&co.'ya bir göz attım. O da ne? Esra kapatıyormuş blogu. Sebeplerini anladım anlamasına da içime bunu anlatamadım. Bir hüzündür çöktü üzerime. Akşamım ağırlaştı, taşıyamakta zorlandım. Yazı yazamadım. Uyumaya yollandım.
Arkası Yarın....
27 yorum:
KALDIKMI GENE BAŞBAŞA MÜMİNEM İYİKİ VARSIN BU ARALAR ANNENİN DEDİGİ GİBİ NAZAR VAR GARDAŞİM BİR KENDİNİ COCUKLARIDA OKUT YADA ELİNDEN HİÇ BİRİ GELMİYORSA COCUKLARA ŞEKER DAGIT
RESMEN ÜZERİNDEN HERŞEY GECER GİDER
DENENMİŞLİGİ VARDIR OKULUN ÖNÜNDE COCUKLAR ŞEKER VERİRKEN COCUKLAR YÜZÜME TUHAF TUHAF BAKIP NEDEN DAGITIYORSUN DEMELERİNE ALDIRIŞ ETMEDEN DAGITMIŞLIGIM VARDIR,AMA COCUKLARIN HEMEN KESİLİVERİR KAZALARI.SEVGİYLE MUHABBETLE KUCAKLIYORUM CANIM...
Gecmis olsun Deli Anne ama gercekten gecsin artik degil mi devami gelmesin :)
ben de bir huzunlu oldum Deli Anne, Evren de kapatti blogu sebepleri anliyorum ama yine de insan boyle takip ettigi bloglar kapaninca huzunleniyor. Sen kapatma sakin blogu olur mu?
ah delim ya sende de yanlızlık duygusu kaplamadımı sanki ölümsezliği hakim yazınla ilgili yorum yapıcam ama sanki tek konuşulası konu buymuş gibi öneme aylıyor hemen :(
sanki bloğuna hala giremiyenler var yani yardım bekleyenler gibi buda beni mutsuz ediyor
devam edemiyorum böyle .
taslakalarda yayınlanmayın bekleyen kayıtlar var yorum yazılacak yazılar ama yazamıyorum bu hal bana mı mahsus dicem ama değil hissediyorum.hobibox un başlatıığı ve şu anda dilekçe aşamasına gelmiş bir kampanya var haberin ola
mert ağlıyor ona bakayım dönerim belki
Herkes de bir mutsuzluk, siz yazin bak yurt disindan girebiliyoruz, okuyoruz nasil olsa, uzun surmeyecek insallah nedense oyle bir his var icimde :)
http://kedilervekitaplar.tumblr.com/post/3620001206/blogger-uzerindeki-milyonlarca-blogun
Sanirim cok uzun surmeyecek bu kapalilik hali.Yemeksepetini duydum ama alisveris edeni duymamistim merakla bakiyorum simdi:)
Gecmis olsun,Allahim korusun.
Ufak tefek kazalar malesef kacinilmaz oluyor.Nazara cok inanirim.Almanyadan mavis mavis boncuklu selamlar....
ben de girebiliyorum bloglara,ilginçtir,inşaallah da böyle devam eder,çok emek var herbirinde,umarım kapatılmaz,ayrıca dostluklar,arkadaşlıklar,paylaşımlar,anılar var..evlatlarının başına gelenlere üzüldüm,Allah beterinden korusun,dua okuyorsundur ama sık sık oku,bazen unutabiliyor insan,öperim çok seni ve kuzularını..
Kerim'e gecmis olsun annem... Selim'e gelince aman dikkat .. malesef bizim evdede durum agir olmasada ... pinar zaman zaman banada, anne enveri benden daha mi cok seviyorsun diyor malesef :(( bende tabiiki hayir, bende o konusamadigi, yuruyemedigi ve bir cok seyi kendi yapamadigi icin ona cok daha fazla ilgi gostermek zorundayim diyorum, himm evet oyle desede...hemen sarilip opussekte, o sorus hali benim icimi kiymaya yetiyor :(
Deli anam, nedir bu huzursuzluk. Soyle bir silkilenelim. Kendimize gelelim...
Geçmiş olsun Delianne. Allah nazarlardan saklasın sizi, bizi. Bloglara giremiyorum, dns numarasını değiştirdim ve bir baktım girebiliyorum sayfama, hemen gezinmeye başladım ve bir merhaba diyeyim dedim. Kolay gelsin.
sakın bi yerlere gideyim deme...buralardayız bak:)
Dipcik not: bu arada blogger'a ne oldu bilmem tüm bloglar açılıyor, yorum yazılıyor...sayfa yönlendirmeni sonlandırsan keşke...çünke deli-anne.com yönlendirme ile açılmıyor....sevgiler:)
nihayet açabildim bloğunu, çok şükür... iyi mi şimdi Kerim?
Deli annecim yeni adresin hayırlı olsun canım..
Ne güzeeell.. girebildim bloga.. bugün giremiyordum kendimkine... bir de baktım 11 yorum.. o ıssızlık dağılmış büyük oranda.. toparlanıyor komşular yavaş yavaş.. keyfim yerinde:)
(kapanmazsa bilaare yorumlara cevap yazacağım)
Çok özlüyorum hepinizi..
oncelikle kerim'e cok gecmis olsun canim. okumak gerek zaman zaman sabileri.
bloglardaki bu durumun uzun surecegini zannetmiyorum bende. 2 sene kadar once yine yasanmisti zira. Sakin uzerine dusen kasvete izin verme. Biz seni okumayi, seni seviyoruz...
off ya herkes gibi ben de darallardayım resmen.. vallahi ben evrene ve esraya hak veriyor ve kendim de uygulasam mı diye düşünmüyor değilim. zira ben de sırf bu nedenlerden dolayı kızım doğdugundan beri kilitli yazdığım blogumu aslında daha birkaç ay önce herkese açmıştım.. ama işte içime sinmeyen bişiyler var, bilmiyorum.. Bakalım biraz toparlanayım, bi konsantre olup duracağım bu konunun üstünde.. Özlemişim Selimin kendinden büyük laflarını..kıyamam Kerim fındığına. seni de öperim
Delim Annem ben senin blogspot adresine girebiliyorum ama com olana malesef gıremıyorum kimde sorun var anlayamadım çok şukur ben de bır sorun olmadı blogumda :) seni burdan takıbe devam neler atlatmıssın hafta sonu falan cok gecmıs olsun senin minnoşlara çok optum tatlım guzel gecsın hafta sonun sevgıler :)
deneme bir ki..
ayy Deliciğim, az önce uzunca bir yorum yazdıydım sana ama "yayınla" dedikten sonra anasını sattığımın mahkeme kararı çıktı karşıma ve bir güzel yuttu yorumumu! >:/ ondan az önce öyle bi deneme atışı yapiim bakiim dedim. :D n'apıyo bu manyak diye düşündüysen hani..
Senin gunlerin de benimkiler gibi. Sabah sakin guzel huzur dolu basliyor, ilerleyen saatlerde karisiyor, aksam huzurla kapaniyor.
Benim stresim de ay parmaklar kapiya sikisti, ay kafasini carpti surekli ay ay ay halindeyim. Kerim herhalde yakinda yuruyecek. Ilk denemeler baslamis. Canim, morlugu gecti mi?
Merhaba Deli Anne,
Sizin blog harika - bayildim ;)
Sizin blog okucum ama cok yazilar - sanirim Google Translate ile..
Kanada'dan sizin aile cok selam,
Suleyman.
geçmiş olsun Kerim'e. Selim'e ise Krim doğduğunda geçmiş olsun demeliydim. Zamanla düzelir diyeceğim ama gerçekçi olmak gerekirse kardeş çekişmesi bitmez. Ne kavga biter, ne sevda. Hele Kerim bir büyüsün şartlar daha eşit olur rahatlarsın.
Deli hayunum seni okudum ya bir oh dedim, okuyabildim diye ay ne çok alışmışım. Bu arada kerime geçmiş olsun canım benim Selim konusunda da kolay gelsin diyorum ama eminim aşar o bu konuları, öpüyorum çok
en sonunda okuyabildim ve yorum bırakabildim Deli anne... şimdi durumlar nasıl?
aaa yorum yapabiliyorum yaşasınnnn:)
ne aksiyonu bol birgün olmuş, gerçekten gelgitlerle dolu bol dalgalı...son haber olmasaymış keyifli bir gece olabilirmiş senin için. başka akşamlara nasipse...
Yorum Gönder