Sinema, İnsan ve Hayat

Twitter’da Sinema&Sinema‘nın, daha çok yönetmenlerden ve film repliklerinden derleme yaptığı birbirinden çarpıcı tweetleri ile karşılaştım bir gece. (Blogu da var; Sine Fanzin)

İşte o gece yeni bir kaynak bulmuş olarak epeyce heyecanlandım gene. Gündemin ağırlığı böğrüme çökmüşken yeni bir şeyler söyleyen bu dil çok keyiflendirdi beni. Gene sanatı ve eşsiz güzelliğini farkettim ve ertesi gün üç film birden izledim. 

Bir türlü izlemeye cesaret edemediğim Zeki Demirkubuz’u (evet bunalmaktan ve karamsarlıktan çekiniyorum, zira hayat zaten zorken üstüne ekstra ve bilerek ekleme yapmak istemiyorum/dum), Semih Kaplanoğlu’nu ve Ingmar Bergman’ı. Kader, Bal ve Saraband.

Aşağıda bir yerde bahsi geçen sinema ve gerçeklik üzerine düşündüm ister istemez. Misalen, şiirlerle haşır neşirken duygu daha çok baskın geliyor, naifleşiyor insan, yumuşuyor ama sinemanın dili çok daha gerçekçi olduğundan sert geliyor, çarpıyor, haliyle daha çok etkiliyor. En azından ben böyle oluyorum. Tabii benim izlediğim filmlerin sert yaşam gerçeklerini içermesi de sebep olabilir buna. Yoksa sabun köpüğü kıvamında filmler de var ama onlar o naif şiirlerin yerini tutmaz asla, zira duygu yok, oyalama var ancak. Ya da ben şiirde gerçeklik olandan kaçıyorumdur da, sinemada gerçeklik kovalıyordumdur, tam bilemiyorum. Yazsam içimi çözerim belki ama uzun uzun yazmak da içimden gelmiyor.

Her neyse, o gecenin sonunda ister istemez bu yazı oluştu. O güzel derlemeleri çok kişi okusun istedim ve onlarla beraber birkaç başka güzel sözü de buraya ekledim. Ben zaten sevdiğim şeyi yaymayı çok severim:)

Tekrar teşekkürler Sine Fanzin (Sinema&Sinema)

“Biri ölür üzülmezsiniz, sonra sandalyeye asılı hırkasını görürsünüz, o hırkanın duruşu kalbinize oturur.”

(Nuri Bilge Ceylan)

“Ne yaparsam yapayım insan olmanın hüznü çıkıyor ortaya. Biz sizi eğlendiremeyiz, eğleriz ancak.”

(Erkan Oğur)

“Aşıkların ülkesi yoktur, onlar gönül ülkesinin vatandaşlarıdır.”

(Mevlana)

“Evet. Ney gibiyim aslında. Bir yere bağlı değil ve elden ele geziyor.”

(Mercan Dede)

“Bazen yaşamak bile cesaretin kendisidir.”

(Seneca)

“Ey hayat senin bu kadar önemli tutulman ölüm sayesindedir.”

(Seneca)

“Bir yaprak da oyuncu kadar önemlidir.”

(Semih Kaplanoğlu)

- Sensiz yaşayamam.

- Yaşarsın. Herkes herkessiz yaşayabilir.

(Tezer Özlü)

“Evet ‘fotoğraf gerçektir, ama sinema saniyede yirmi dört kere gerçektir.”

(Jean Luc Godard)

“Işık, filmin özüdür. Ve bu nedenle sinemada ışık ideolojidir, duygudur, renktir, tondur, derinliktir, havadır, öyküdür.”

(Federico Fellini)

“Bir kez olsun aynı şeyleri hissetmeyi başarabilen iki insan birbirini hep anlayacaktır.”

(Andrey Tarkovski)

“Dünyanın birçok ülkesini gezdim ama yeterince tanımadığımın farkına vardım. Ürdün’e gittim. Orada bana çölün sesi olduğunu söylediler. Çölün sesini kaydettim. Kanada’da tanıştığım Kızılderililer kışın yağan karın sesini dinlememi söylemişlerdi. Yirmi yıldır orada yaşıyorum o sesi yeni duymaya başladım.”

(Mercan Dede)

Bütün sanat doğanın bir taklididir.

(Seneca)

Tanrısız bir sanata inanmıyorum.

(Andrei Tarkovsky)

“Çok düşünüyoruz, ama az hissediyoruz. “

(Charlie Chaplin)

“Gerçekliği algılamak bir yetenek işidir. Çoğu insanda bu yetenek yoktur ama belki böylesi daha iyidir.”

(Ingmar Bergman)

 “Amerika hakkında sevmediğim şey, yüksek derecede kişisel tatminle karışık boş laf peşinde koşulması. Amerikalı menajerime nasılsın desem; bana ‘son derece iyiyim.’ der. ‘Okey’ ya da ‘iyi’ değil. ‘Son derece iyi’ olmalıdır. Ben ‘son derece iyi’ değilim.”

(Krzysztof Kieslowski)

“Hayatta beni mutsuz edebilecek en büyük şey; lükse alışmaktır.”

(Charlie Chaplin)

“Dayanılmaz olan aslında yaşam değilmiş, insanlarmış.”

(Kafka)

“Cehalet mutluluktur.”

(Matrix)