Ben beklemedim, o da gelmedi.
Ölüm gibi bir şey oldu ama kimse ölmedi.”
Rüzgar mı delice eserdi,
Gözlerim mi öyle görürdü yoksa
Saçlarının her hali hoşuma giderdi.”
Çünkü ben annemi gülerken de gördüm, ağlarken de…”
Özleyecekse özlenen, özlemek güzeldir.
Ve sevecekse sevilen; O hayat herşeye bedeldir.”
Ne uzaksa onu özler..
Kavuşmak şart mı? Boşver!
Bazı şeyler yokken güzel.”
“İnsan
yorulunca duruyor… Durunca düşünüyor… Düşününce koşuyor. Koşunca
yoruluyor… Yorulunca insanlaşıyor. İnsanlaşınca işler karışıyor. Yalnız
kalıyor.”
“Ben birini sevmiyordum. O da beni sevmiyordu. Bir gün bir yerde randevulaştık. Ben gitmedim. O da gelmedi. “
“Kaybedeceğini bile bile neden mücadele ediyorsun dedi, öleceğini bile bile yaşadığını unutmuştu o ama… Bozmadım”
“Kolay mıdır bir anda her şeyden vazgeçip gitmek, yoksa her şeye rağmen gitmekten vazgeçip sevmek mi gerek? “
-Özdemir Asaf-
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder