Üniversite hayatım yurtta ve sefil öğrenci evlerinde geçti. Hatta bir kaç yıl sonrası da. Bu sebeple sıcak ev özlemi hep vardı içimde. Sokakta yürürken, açık pencerelerden çatal-bıçak seslerine eşlik eden konuşmalara takılır ve tatlı kurgulara başlardım. Evin annesi sofrayı kurmuş, içinde kızgınlık, kavga olmayan, aile bireylerinin birbirine tatlılıkla seslendiği, -sofra hazır abla- nevinden cümlelerin kurulduğu, evin babasının hoşnutluk içinde ve kızlarıyla şakalaşarak sofraya oturduğunu düşünürdüm her defasında. Açık bir pencere ve tabağa değen çatal sesi, beni derhal gerçekliğimden alır ve bu kurgusal dünyanın içine çekerdi. İçinden çıkmak istemediğim bu dünyadan ayıldığımda ise sefilliğim yüzüme vurur ve sokak köpeği gibi hissederdim.
Bir de okula ve işe giderken kurduğum sabah kurgularım vardı gene bu yönde. Otobüste oturmuşsam keyfime diyecek olmazdı. Başımı kaldırır ve sabahın erken saatinde perdesi aralanmış, penceresi açık evleri arardım. Bulmuşsam, gösteri başlardı zihnimde. Evin annesi erkenden kalkmış odanın penceresini açmıştır. Mutfaktaki radyodan çıkan nağmeler, ocakta demlenen bergamot çayının ve kızartılan ekmeğin kokusuyla birlikte tüm eve doluşmuştur. Aile bireyleri henüz yataklarındadır. Neden bilmem aile bireyleri derken hep kızlardır kurguladığım. Kızlar burunlarına dek uzanan, pek aşina oldukları kızarmış ekmek, çay kokusu ve kulaklarına çalınan ezgiyle kalkış saatinin geldiğini anlamaktadır. Birazdan yataktan keyifle kalkacak ve yanıbaşlarında yatmakta olan kardeşe gülümseyerek -günaydın- diyecek ve güne başlayacaklardır. Ev elbette kaloriferli ve sıcaktır, buz gibi ve nemli öğrenci evlerinin aksine. Ve anne kızlarını her gün yeniden görür gibi şefkatle okşayarak karşılamıştır. Neden bilmem babalara çok rol düşmezdi benim kurgularımda. Belki babamdan çok çekindiğimdendi. Kızlar annelerinin adeta yüreğinden akarmışcasına bardaklarına dökülen çayla kahvaltılarını bitirmiş, selametle ve duayla uğurlanmışlardır okula gitmek üzere. Tek dertleri ders geçmektir, bizim gibi sokak köpeklerinin aksine. Mutlu ve huzurlulardır.
İşte bugün öyle bir gün oldu bizim evde. Dağılması için çok çaba ve çok dua gerekti ama şükürler olsun ki o kasvet dağıldı bugün. Sesler arada bir yükselse de, ortalama içerisinde kaldı genellikle. Önce evi derledim, topladım. Temizliği yaptım. Kerim'e ve yemeyen Selim'e rağmen. Ve dahi gerçek anlamda tüm gece uyanık olmama rağmen. Dün İkea'dan aldığım kendileri küçük ama beni değişikliğe sevk ettiği için büyük fark yaratan eşyaları yerleştirdim. Belki de iki-üç parça çer-çöp idi beni hayata döndüren, kim bilir? Ardından radyoyu açtım. Ara sıra kapatmak zorunda kaldım ağlamalarla karışınca ama vazgeçmedim, aralıklarla açtım. Derken Kerim sihirli değnekle uyutulmuşcasına bir uyudu, saatler boyu uyanmadı, belki de 9 aylık ömrünce ilk defa. Ardından oyun ablası geldi ilk defa. Selim de oyuna daldı. Darmaduman olmuş mutfağı temizledim, sese uyanmadı Kerim, şevklendim, çamaşırları da astım. Tüm kapasitesiyle kendisiyle ilgilenen birini bulunca şımaran Selim'in kudurmuşluğu ile uğraştım ara sıra. Aldırmadım!
İşler bitti. Laptopun başına oturup yorumlara cevap yazdım. Ov! Açalya'nın dediği gibi herbirine cevap yazmak sahiden delilikti ve belki de bu işe çekidüzen vermeliydi. Derken Kerim uyandı, Abla gitti. Ve Selim'in öğlenden beri istediği şeyi; -krep-i yapmak için mutfağa koyuldum. Kerim'i koridora alıp önüne tabak, kapak ve buzdolabı poşetleri koydum şişirip de. Uykusunu aldığı için keyifliydi. Selim de sohbete koyuldu bizimle. Mutfaktaki radyomu açtım bu kez. Krepleri tavaya attıkça eve mis gibi bir koku yayıldı. Bir de pişmiş krep üstüne Rus usulü tereyağı sürünce, o kokuyla birlikte bir sıcaklık yayıldı eve. Kerim'in -de-de-de lerine Selim'in cıvıltıları eşlik ediyordu. Selim'e krem peynirli krep ve reçel hazırlayıp tepsiye koydum. Çizgi film de açtım. Keyfetsin istedim. Ardından Kerim'e mama hazırlamaya koyuldum. Selim bir koca krebi keyifle yedi bitirdi. Nadiren bu denli iştahlı ve sessizdi. İttirip kaktıracağım bin türlü sebze yemeğine bedeldi böylesi. Hele ki bu türden zamanlar için, benim de, onun da ruhunun selameti için. Nitekim ruhu şenlenmişti. Zorla yedireceğim yemek cevahir dahi olsa ruhuna bu denli gıda olmayabilirdi.
Evimiz sıcaktı. Radyodan çıkan sevimli nağmeler ile ocaktan çıkan krep kokusu tüm evi sardı. Çocuklar huzurlu ve mutluydu. Ben fiziken yorgundum ama zihnen ve ruhen doygundum.
Üstelik yarın özgürlük günüm. Yarın aç kollarını İstanbul, geliyorum. (İnşallah) Benim yokluğum sana komadı biliyorum, lakin senin yokluğun bana çok koydu. Özledim seni!
94 yorum:
E ben sana demedim mi üstesinden geleceksin diye.
Aslında taraflar birbirini tetikledikçe katsayı artıyor biri sakinleşince daha kolay o da deli anne:) krep kokunuz da ta buralara geldi:))
Yorum yazacaktım ki uyarıyı görünce kelimeler kaçıştı kafamda!
Temenni yazayım o zaman; Hep böyle mutlu olun! Bir yuvaya böylesi yakışıyor!
Ay evet ne guzel yazmissin, ben de yurtta kalirdim ve haftasonlari eve gitmisken pazar aksamlari yurda donmek iskence gibi gelirdi. Isiklari yanan evlere bakar, iclerini gormeye calisir ne yaptiklarini hayal ederdim. Krep kokusu hepinize iyi gelmis, ne guzel...
ne kadar gariptir ki postunu okuyunca ohhh dedim..belki çok kısa bir süredir takip ediyorum seni ama sanki sıkıntılarını senle birlikte yaşamışım da böyle bir günü geçirdiğini ve de yarını hayal edince ohh diyesim geldi :)) Yada kendi geleceğimden korktuğum için sevindim :) Şimdiden İstanbul' la kavuşmanın postunu bekliyorum..İyi gezmeler :)
Krep çok severim kokusu da huzuru da geldi buralara, ben de kızarmış ekmek kokusuna bayılırım sabahları ama başka evlerden gelecek, ben kızartınca değil,bir deli e benim işte:))
:)) Guzeeel, guzel haberler geliyor bireer bireeer :))) masallah masallah :)
işte bu harika...
Çok sevindim Deli Annem,daha güzel günler yakında inşallah.
Bu arada yarın ne yapıyorsun merak ettim.Çocuklar yanında olmayacak mı?Merak işte bu kudurtur:)
Afiyet olsun ve en kötü gününüz böyle olsun inşallah.Yarın için iyi gezmeler:)
Sevgiyle kal...
ne garip değil mi bazen bir krep dağıtıverirken bütün kasveti bazen de dünya'nın tüm güzelliklerini önüne serseler nafile.
En kötü günün böyle olsun:)
Sonuna kadar okudum ve her satırda, bu bir rüyaydı elbet!! diye yazıcaksın diye korktum...
Kendim yaamış kadar mutlu oldum adınıza, dilerim hep böyle sürer diyeceğim emme :)))
Beni de bekle İstanbul bende geliyorumm...az kaldı
Nasıl keyifle ve ohh ohh sefan olsun diyerek okudum bir bilsen.
Sevindim böyle güzel bir post okuyunca.
Her günün böyle güzel geçsin canım benim.Kendimi senin yerine koydum bir an, bende fiziken yoruldum ama ruhen nasılda dinlendim anlatamam :)
e hayaller gercekten yasanınca ne tatlı değil mi? gerci seninkilerde kız çocukları vardı, olsun... Daha güzel günlere uyan her sabah lütfen, nasıl bir dua ki bu, lütfenle biten.. ama gercekten çok ama çok istiyorum:)
yoruma cevap için kasma; muhim değil ;)
ohhh bacım senin moraliyin düzelmesine çok sevindim kelimelerin bile değişti inan çok mutlu oldumtemizlik konusunda benimde sıkıntılarım var fark ettimki bir ev dağılmış almış başını gitmişse ortm huzursuz olmakta temiz ve paksa ortam dingin olmakta bugün herkesin krep yapası vardı demekki bende yaptım bol bol ve benim ufaklıkta götürdü koca krebi mutluluk güzel herkese bulaşmasını diliyorum hemde ışık hızıyla dünkü yorumum seni asla üzmek ve endişelendirmek için değildi kendine daha iyi bak hoşçakal çok eğlen
Sıkıntılarının geçmesine ve nihayetinde feraha kavuşmana bende çok sevindim deli anne. Umarım ağzınızın tadı hiç bozulmaz..
Bu arada krebi bende çok severim, şu an mis kokusunu duyar gibiyim. ;) Afiyet olsun sizlere.
Eklemeyi unuttum, bu aksam senin yazini okumadan once, mutfakta soyle bir durdum, yarin bi akitma (sizin deyisle krep;)) yapayim bari kendime, yaninda da miss gibi cay demlerim, ohh.. diye ic gecirmistim :) Bi keramet var len bu krepte :P
Oh be Deli Anne,
2 gundur arkadasimla bile sohbet arasinda -sanki sen de bizi taniyormussun gibi- seni konustuk ve uzulduk haline. Sonunda duzeldi hersey. Yorum yapip cozum bulduk senin icin kendimizce :)) Gercekten herseyin duzelmesine cok sevindim, rahatladim yahu oh be dedim o yzuden..
Ne guzel yapmissin! Agzinizin tadi hic bozulmasin. En onemlisi huzur, huzur oldu mu hersey daha kolay.
Sizin evdeki krep kokusu buraya kadar geldi. Ellerine saglik!
biz dişilere özgüdür o "doygunluk" duygusu senin küçük adamların adına sevindim :))
Afiyet bal,şeker olsun Selime.Yemeyen çocuk eminim çok yorar adamı biz sadece hastalık döneminde yaşıyoruz bu durumu. Gerçekten fiziksel(onu yemedi bunu yap oda olmadı bunu yap)ve ruhsal olarak zor bir durum.Evindeki dinginliğin ,huzurun ve muhabbetin hiç bozulmaması temennisiyle güzel günlerin çok olsun deli annem.
sanırsam biz ruh ikiziyiz. sen benim tüm duygularıma tercuman oluyorsun...
İşte böyle , huzur huzuru getiriyor.Sen sakinledin ortalık da sakinledi gördün mü? Huzurunuz, krep kokunuz eksik olmasın :)
Öğrenci yurdunun penceresinden gözüken evlere bende bakardım. Keyifli olduklarına inanırdım hep...Ev demek benim için biraz yemek,kek, börek kokusu, biraz çaydanlıkta fokurdayan çayın sesi demek...Ne güzel yapmışsın.
Anlaşılan yarın Eminönüne giteceksin...
Esselam..
Şuan kurduğunuz hayalleri ben devralmışım demek, sizin geçtiğiniz yolda aynı hayallerle geçiriyorum zamanlarımı :)
Keyifli günler geçirmeniz güzel, Rabbim neşenizi arttırsın.
Hayırlı cumalar, Muhabbetle..
Tek dertleri ders geçmektir, bizim gibi sokak köpeklerinin aksine. Mutlu ve huzurlulardır.
buna bayıldım :))))çok güldürdün beni, biliyormusun bende işe gidip gelirken açık tüllerden evleri izlemiyi severdim, neden acaba başka hayatları merak ettiğimizden galiba, hiç yüksek sesle konuşulmayan, sakin, huzurlu, bol kahkahalı evler benimde en büyük hayalimdir, neden dersin bulunduğumuz hayatlar çok sesli olduğundan :)) bu sabah okula göndermeden bende beyzay a kahvaltısını hazırladım, içeri geldiğimde anne krep mi yaptın dedi, hayır deyince, burnuma krep kokusu geldi mis gibi dedi, bendğlen yapıcam inşallah afiyet elsun selim'e :)
Ah canım çok iyi bilirim üniversitedeyken kurulan huzurlu,sıcak ev hayallerini.Bana da sarı ışıkla aydınlatılmış avler çok huzurluymuş gibi gelirdi.Hele bir de pencereden içerinin hoş bir dekoru olduğunu az çok farkedebildiysem tamam o zaman,hayaller alemine kapılıp giderdim.
Huzurunuz daim olsun.Kerim hep mışıl mışıl uyusun,Selim her yemeği böyle yesin,annelerinin ruhundaki doygunluksa hiç eksilmesin.
özlem
Delişim sabah sabah tam da canım krep çekmişken ne iyi geldi bu yazı:))Sabah eşime dedim canım değişik bir şeyler istiyor kahvaltıya krep yapayım:))Eşimse kilo alıyor diye istemedi:( Bense hala açım:(Ne yesem ne yesem:)
Aile kahvaltılarına bayılırım:)))Hele rahmetli babam varken yapılan pazar kahvaltılarına doyum olmazdı :( Ortamın düzelmesine sevindim.
Yuppiiiiiiiiiiiiii :)))))))))))
Yurtta kalırken, yurda dönüş akşam saatine denk gelmişse, ben de ışıkları yanmış evlere bakıp içerilerini düşünmeye bayılırdım. Çetin Altan'ın bir yazısında okumuştum. Galatasaray'a dönerken o da evlerin ışıklarına bakıp düşünürmüş.
Seni okudukça korku sarıyor içimi:) Ne kaldı doğurmama ya da delirmeme;)
İstanbul'a selam söyle çok özledim. 3 ayda bir gelirdim iş için, çocuklar nedeniyle durdu rutin seyahatlerim. Şimdi de bir uçak görünce eskiden evlere baktığım gibi, bakıp içindekileri düşünüyorum.
Of Deli Annem, oğlumun pek küçük, benim de pek genç ve tecrübesiz olduğum yıllara götürdünüz beni. Ailemden uzak, okuldaki ders yüküyle beli bükülmüş, sürekli ağlayan ve uyumayan gazlı bir bebek, olmayan kağıt bezler nedeniyle her gece ancak 2 de bez kaynatıp asma seansları, daha neler neler...
Şimdi düşünüyorum da ne zor yıllarmış, her gün sabahın köründe yorgun ve mutsuz uyanırken düşlediğim tek birşey olurdu: Annem bebeği doyurup temizlemiş, kahvaltıyı hazırlamış, bana hadi kalk kızım diyor. En büyük düşüm buydu ve tatile annemin yanına gittiğim dönemler dışında hiç gerçekleşmedi. Geçti gitti, büyüdü ama o günler daha zevkli geçebilirdi sanki. Şimdi hep bebekli anneleri ara sıra birileri mutlu etmeli diye düşünürüm.
Yazıdaki keyif hali hep sürsün dilerim, sevgiler...
eyyyy huzur.
Bende bilirim o duyguyu görevleri yerine getirmenin mutluluğu,nedense sadece benim görevim??
Bu keyifler her daim olsun...keyfim yerine geldi şimdi kahvemi içebilirim sevgiler :)
Canım istedi ama evde yumurta yokki ya :(
Ben yoruldum siz anlatırken:// Allah muhabbetinizi eksik etmesin her daim...Hayırlı Cumalar..
harika,
harika....
süpersin :)
merhaba deli anne..
blogumda ,kekocan bir hediye çekilişi postunun hemmen altında bir mim başlatmış bulunmaktayım ve size de pasladım..nihohaha:))mecburiyet yok bittabi, yapmak isterseniz biz de seve seve okuruz..sevgiler..
ohh ohh ne güzel bende bugünleri iyiyim iyileştirdim kendimi. suçlamıyorum kendimi herşeyin mükemmel olması için yırtmıyorum kendimi yağız daha rahat ben daha rahatım. sevgiler
bu bana yapılmaz burnuma krep kokusu geldi resmen :)
Deli Anne ah bilmezmiyim evden uzak sefil ögrenci evlerini... simdi sen öyle güzel anlatmissinki sabahini sanki bir kenarda oturup izliyormus gibi oldum...sevgiler
bende başlığa ve resime koşup geldim ama.sen bize gel kuzu o sıcak şevkat bende:))aplana geeeeel:))
sizin evde tüm bunlar olurken bir üniversite öğrencisi sokaktan geçiyordu ve koku ona hayaller kurduruyordu;)
yaşasın hayata dönmüşsün.seni seviyoruz lütfen iyi davran kendine.sevgiler öptüm çoookk
bugün krep günü sanırım :)) kerem de dünden beri sipariş ettiği kreplere bu sabah kavuştu vee hatta bkalan son 1 krebi de ben sana yorum yazarken yemekle meşgul :))o hayallere gelince deli anneeee ben hala kendimle kalmak istediğimde hayallerle mutlu olup gerçek hayata geri dönerim bana doping olur ...
SAKINLESMENE SEVINDIM
Yedim, bitti, afiyet olsun :P Haber vereyim dedim :P
hay allah bak simdi kotu hissettim , pinarada 1 haftadir sozum vardi , biscuvi yapacaz, misir patlatacaz, ve krep yapacaaz diye.. ustune ustluk biz krebi ikimizde yapip bide havada dondurup ters cevirmeye calisiyoz, hem komik oluyor hemde krepler ha gokte ha yerde dolasiyor :)) yapamam anne desede zorlamamla kikirdaya kikirdaya deniyor, olmussada, yada olmamis yerlere yayilmissada cok mutlu oluyor :)))) kahkahalarla guluyor :) biskuvileri yapmistik , bugun misir patlatmali , sandalyeye oturtmali onu,tencereyi ocaga koymali, anne bak patliyorlar demesini seyretmeli :) krepler ise pazara insallah :)anca temizleriz orayi burayi :))
radyonuzda muziginiz, cocuklarinizin yuzunde mutluluk ve evinizde huzurunuz daim olsun...hoscakalin.
güzel ve mutlu bir ev yurtta kalırken kurduğun bu hayallere kavuşmuş olman çok güzel selimi çok merak ediyorum ben
işte buuu. işte buu. senden okumak istediğim şeyler buu. yazı bitince nefesimi bıraktığımı farkettim. sanki sonunda " ve rüyadan uyandım" yazmışçasına kasmışım kendimi. ohh beeee
Darısı istisnasız her bir gününün başına Delim benim.
senin adına sevindim ve mutlu oldum.hele ki hiç beklemdiğn bir zamanda fazla uyuyan ve tıkırtıya kalkmayan bir bebeğin durumu ise beni bile burdan ooooooooohhhhhhhhh dedirtti.(gerçi böyle durumlarda ben ah şimdi kalktı kalkcak diye stresten o anı pek yaşayaşamam:))
krebi pek sevmem ben kalkıp bir kek yapayım da şu evin ruk hali bir değişsin.
öpüldün
iste bu ya:)hep mutlu olun:)
evdeki huzur, mutluluk budur!
evdeki huzur, mutluluk budur!
Oh be!bekelnen son arkadaşım.İşte bu ,onlar böyle mutlu.Bak senin gergin olmaman uyumayan Kerimi uyuttu, yemeyen Selimi ise yedirdi.
Bizde yutta arkaşlarla oturur biribirimizin iştahını kabratırcasna, ağzımızın suyunu akıtırcasına deli gibi annelerimizin yaptığı yemekleri anlatır sonrada yurudun kokuşmuş yemkelerini gidip yerdik. Tam bir işkenceydi.
Allah her daim ağzınızın tadını bozmasın inş.Çok mutlu oldum senin için.Benim içinde gez yarın:)
Bazen kendimi okuyor gibi oluyorum.Kaloriferleri mütemadiyen bozuk yurttan, yurt yemeklerinden nefret ederdim. Dışarı çıktığımda hele ki haftasonları, bi köşeye oturur evleri izlerdim. Hayaller kurardım evde olanlarla ilgili. (sizin hayallerle aynı:) insanın sıcak bi yuvası olması güzel:)Bazen taktığı çelmelere takılıp düşsekte hayat güzel sanki:)))) Küçük şeylerle mutlu olmak daha güzel...
Ps: Bu ruhi mutluluğun uzzzuuuunnnn sürmesi dileğiyle.....
canım hep böyle mutlu ve huzurlu olursun inşallah krepin kokusu taa sivasa kadar geldi
öyle bir güzel anlatmışsınız ki bir an için benim de hayallerimde sizin evinizde olma isteği uyandı:)krepin kokusu ile yüreğinizdeki sevginin sıcağı buralara kadar ulaştı.bilginize...
Öğrenciyken benzer duyguları ben de çok yaşardım. En çok da yurtta kaldığım için ev yemeğini çooook özlerdim...
Bu yazının başlığını gördüğümden beri aklımda hep krep vardı.Yedim kurtuldum... Hem de labneli..
Selim'i çok iyi anladım :)
Blogun çok geç açılıyor.
Her taraf bordo olup epey uğraştırıyor bende.
Bi el atsan annecik :)
bütün günlerin böyle sıcak, böyle huzurlu, böyle mutlu ve çocuklarınla beraber geçer inşallah..ayrıca çocuklarında inşallah hep böyle çokkkk mamalar yerler bu temennim çok içten inan..yemek yemeyen bi kız annesi olarak:))))))
çok koklayasım geldi benim
oooffffff yeni rejime başladım, nası lanet bi algıda seçicilikse tüm yazı boyunca krep kısmına gelmeyi bekledim, resme kilitlendim sürekli :) afiyet olsun Selim! :)
Ebru'm, Çağla, Dünyanın en mutlu annesi, Yeşim, Burcu, Sinem, Anne ve bebişi, Yaruzem, İkiz Annesi, Şuşu, Mlkem, Eminem, Feridem, Ev Günlüğü, Minişin annesi, Roseinlondon, Didem'im, Fisun, Ayla, Ece, Bir annenin paylaşımları, Annelilim, derkenaR, Filizim, Özlemim, Aygülüm, Selcenim, Sarıçizmelim, Leylakdalım, guguk kuşu, İçimden geldiği gibi, Kırmızı woswos, Ashley, Zeynep, Bahar'ım, Nilmoon, uğurlu gelecek, Burcu, Efsunum, Serpilim, Keo, Sitarem, Efulemm, Işıl, Özlemim, Mevdoş, Küçük Mucizem, Busem, Sezom, Pınar'ım, Lupinin annesi, defne naz, sevilayım, dilek, ahse, seyyahmimoza, Zeugma, gutguturuna;
güzel yorumlarınız, içten dilekleriniz ve katkılarınız için herbirinize çok,çok teşekkür ederim.
Bundan sonra vaktim bol bol olmazsa bir süreliğine tek tek cevap yazmamaya karar verdim. Çok severek cevap yazdım çoğunlukla çünkü her bir farklı fikirle ufkum açılıyor, yazarken başka bir post yazmış gibi oluyordum. Ama vakit darlığı ve sanki bir yerden sonra görevmişcesine yapıyor olmak sıkıntı yaratı bende. İçim raat etmeyecek büyük bir ihtimalle.. çünkü benimle konuşan birini dinlememek gibiymişcesine rahatsız ediyor yorumlamamak..
deneyeceğim, özellikle şu sıralar asgaride yaşamak için..
Ne kadar dokunaklı yazıyorsun yaa...Çoğu zaman gözlerim doluyor yazdıklarını okurken...
Her gününüz böyle olur inşallah!
Ne kadar dokunaklı yazıyorsun yaa...Çoğu zaman gözlerim doluyor yazdıklarını okurken...
Her gününüz böyle olur inşallah!
Arada sorumsu yorumlara gelince:
Yaruzem, bir eminönü sevdası var içimde vapurla gidilesi bir de pera da frida ve çarlık rusyası sergisi.. lakin yattı galiba o iş.. nitekim İlter yarın gece ingiltereye uçuyor ve bugün çok hasta.. bırakamayacağım büyük ihtimalle çocukları.. kaldı kişu noktadan sonra çocuklar ve biz hastalanmayalım da, öylesi berbat olur.. maazallah!
Rıseinlondon: ben seni bilemedim amma:)
Nilmoon ben bulamadım a canım mim:)
Zeugma: Berceste de bahsetti.. ben de zemindeki deseni kaldırdım belki ağırlığı ortadan kaldırır diye.. acep neetsem ki :)
Anne ve bebişi: ahha afiyet olsun canım, sade miydi?
Birşeyi farkettim ve epeyce şaşırdım: benden başkalarının da, başka evlerin pencelerine, ışıklarına bakıp da sıcak ev hayalleri kurması yani.. bana ait sandığım bir anormallik nerdeyse genel bir hikayeymiş.. çok hoşuma gitti.. sırf bu sebepten bile yazmak da, okumak da ne iyi..
sevgiler herkese.
okuduk,sevindik,bizim evde olmuşçasına...velhasıl...geçecek;)
missss gibiiii olmuşşşş...
pespembe olsun bundan sonrası...
Uzun zamandir ilk defa kelimesi kelimesine okuyabildim sizi!Okurken ben yoruldum ama iyi seyler yaziyordu oysa,ama ben hep "iste Kerim sanki hic uyumamis,yada Selim yemiyor "diye yaziverceksiniz diye strese girdim!
Yorumlara cevap yazmak her ne kadar benim icin oldukca önemli olsada,tabiki anlayisla karsilamak gerek...
Krepin kokusu taa burya kadar geldi,ellerinize saglik,bende tek elle yazmayi hizlandirdim valla!Maalesef ufaklik kucaga alismis! Ama unutacak insallah.Sevgilerr!
çok sevindim arkadaşım ,mutlu oldum ben de sizinle birlikte,hep böyle olun aman diyeyim..ben de lisede bile yatılı okumuş bir şahsiyet olarak,evleri hep gözetlemiş,hayaller kurmuşumdur,bundan sebep ne demek istediğini çok iyi bilirim..yoksa sen de çemberlitaş kız öğrenci yurdunda kalıp sonra beşiktaşta mı oturdun :)
bu arada krep'in tarifini de alalım hemen :)
mutluluğunuz huzurunuz eksik olmasın..
mutlu ve huzurlu günlerin uzun sürmesi dileğiyle ;yaşasın özgürlük !
Deliş bitirdin beni...yorum olarak kitap yazarım bu yazının üzerine ama yapmayacağım, okurken delirme diye :-))..gidip krep yapacağım
öpüyorum
Hepimiz yasiyoruz bazen cok zor gunler, bazen senin anlattigin gibi mutlu bir kahvalti. Rabbim daim etsin insallah.
daha daha daha mutlu, huzurlu günlere inşaAllah...
O krebin kokusunu buradan aldım desem..Evinizden mutluluk hiç eksilmesin..
Allah mutluluğunuzu bozmasın :)
Krepe bayılırım daha dün yedik kızımla :)
hayırlı akşamlar,yazınızı okurken birden öğrencilik yıllarıma döndüm benzer duyguları yaşadığımı farkettim neyse daha fazla derinlere dalmadan kendime geleyim .Mutluluklar sizinle olsun .Sevgiler....
Blogun böyle çok daha güzel ve şık olduğu gibi, tıklar tıklamaz anında açılıyor :)
İlgilenip el attığını gördüğümden haber vermek boynumun borcu oldu ;)
Bu blogun yazarı sevgili annecik ( bu arada küçültme takısı değil bu tabii ki, iki şekerin anneciği olduğun için ve de seni çook sevimli, şirin bulduğumdandır) onca yazı ve yorumla baş ettikten sonra gözümün önüne çok feci yorulmuş olarak geliyor :)
Dinlen iyice lütfen..İyi hafta sonları :)
bizim krepler gibi midir. ne kadar keyifli okudum, burnumda tüttüü..
http://nilmoon.blogspot.com/2011/01/mim-baslatiliyorummmimanket.html
buyrunuz mim:))
istiyorsanız tabii, lütfen zorlanmayın,birden emrivaki yapıyormuşum gibi hissettim..ssevgiler..
Gercekten deli annem nasil tek tek cevap veriyon senin bir postta masallah 50'den asagi yorum almazken. BEnce yorumlari okudugunda icinden yorum yap, sonra toplu halde tesekkur et :))
Birde eklemek istedim, bende TR'de okurken, sabahin korunde evden cikip o buz gibi sokakta yururken hep evlerin camlarina bakip, camlardan akan buharlari gordugumde su anda orada sicacik yorganda uyuyanlarin oldugunu hayal ederdim. Cok imrenirdim. Onlarin yerinde olmak isterdim. Krep eminim guzel olmustur, nutella'da guzel gidiyor.
krep kokusu! muhteşem bir yazı olmuş.daha da huzurlu,güzel günler dilerim sana ve yavrularına.öperim üçünüzü de.
Funda, Fragola, Öykü, Deren, Nihalim, Terazi kızı,Haticem, Sevgi, Nevalim, Gülçinim, Minişlerimin anneciği, Aynur, Hande, Chido's, Merhaba, Zeugma, Zeynep, Gülom, Nihan'ım: hepinize çok teşekkürler güzel, sıcak, samimi yorumlarınız için. hepinize tek tek cevap yazabilmek en çok istediğim lakin olmuyor, olamıyor hele ki şu sıra..
Lütfen siz yazmaktan çekinmeyin, ben yorum okurken gayet de büyük bir keyif alıyorum, sadece yazmak çok vakit alıyor, yapamıyorum.
Terazı kızı: bu kez sahiden stres olcaksın çünkü diyorum ki: kerim uyumuyor, içerde onlarca kez uyutulduktan sonra gene uyanık yatağında ve Selim tir tir titriyor yanımda ateşten.. ateşinin düşmesini bekliyorum başında.. şimdi şu halde ne demeli:)
üstelik koca Londra'da:(
güllük gülistanlık şükrümüz var ama konu böyle..
Zeugma: blogun kolay açılması çok sevindirdi beni. Berceste de benzer şeylerden bahsetmişti. O da şimdi daha iyi dedi..
sevgiler, teşekkürler herkese..
Benim de cok sevdigim oyunlardandir evlere hikaye yazmak Deli Anne ne guzel degil mi :)
keyfiniz gunden gune artsin. Ne guzel boyle yazilari okumak hayatinizda da blogda da eksik olmasin boyle gunler.
Sevgiler
Yaşasın yaşasın!
Hece hece okudum,içime çektim her cümleni..
Özelsin sen,ayrısın.Yazdıklarını öyle üstten değil,gönülden okumak/yüreğime dokumak istediğim için,bu saati bekledim.Şimdi huzurluyum.Hem daha iyi olduğun hem de gönlünün sesini,tüm netliği ile duyduğum için.Ne güzel anlatıyorsun.Ayrı bir efsun,çekici bir tılsım var satırlarında.
Tüm gerçekliğinle varsın çünkü!
Tertemiz,samimi,duru..
Rabbim c.c hep yanında olsun.Minik beyleri Allah bağışlasın.Sizi tanıdıkça mutlu oluyorum.
Krepten de bir ısırık alayım,artık rahat rahat uyuyabilirim:)
Muhabbetle balım..
Zeynep: yapalı çok oldu, olsa da yesek şimdi:)
Nilmoon: araya öyle çok şey girdi ki mimleri unuttum.. affedin.. karıştı hepsi
Gülom: nutellayı bilmem mi:)
Nihan'ım: canım, teşekkür ederim.
Gülçinim: evlere hikaye yazmak değil mi.. ne güzel dedin.. teşekkürler canım..
Pepelam: canım, hepsi senin tertemiz kalbindeki, tertemiz ruhundaki güzellikten, ben buna eminim.. Canım kardeşim.. muhabbetle.. sevgiyle..
sizi ilk okumam, ilk tanışmam bu yazı ile oldu. çok etkilendim. geç kaldığıma üzüldüm. büyük bir ilgi ile takip edeceğim.
sevgiler,
Serpil: çoğunlukla sıkıntılarımı yazarım ne yazık ki, siz iyisine denk gelmişsiniz.. kasvetli olanları görmezden gelin artık:) sevgiler.
ne harika yazmışsınız! insan kendine az biraz vakit ayırmaz ise kendini kaybeder-ara ara durup sakinlemek nefes almak gerek... iyi gelmiştir hepsi bir arada - şans mı desek acaba? krep fotoğrafı çok hoşuma gitti bu arada - misss! çok severim tatlı tuzlu her halde yerim..
Öykü: ismini zikredememişim.. şimdi farkettim. ben o yorumu yollarken tam gelmiş seninki dde sanırım.. teşekkür ederm güzel sözlerin için.
Sütüme sarelleme karışma:krep fotoğrafı bana ait değil yazık ki, keşke olsaydı:) ben de tatlı, tuzlu her türlü severim.. ne zaman olsa yerim.. :)
sevgiler.
Yorum Gönder