Kuzey
Atlantik Okyanusu’na bakan bir İskoçya kasabası: Ayr. Bu kasabada
tertemiz kumları ile uzanmış koca bir sahil. Su temiz, tabelalarda bile
bu yönde yazılar var. Hava taş çatlasa 20 derece. Güneş yakıcılıktan çok
uzak, öyle ki üstüne ışığı düşen tatlı sıcağından kaçmayı değil,
bilakis ışığına daha da sokulmayı istiyor. Yüzleri şefkatle okşayan
tatlı bir esinti var. Rahatsız etmiyor, mutluluk ve neşe veriyor. Burası
tam bana göre. Kavurucu sıcak, kum, hararet, buhardan ziyade serinlik
içinde, ferahlık ve aydınlık içinde oturmak mümkün kumlara güneşin
altında.Hiç ama hiç rahatsız olmadan hem de.
İnsanların
kimi denize giriyor, çocuklar mesela hiç aldırmıyor serinliğe. Hemen
hepsi suda. Yetişkinler daha temkinli. İskoçların kimi suda, kimi
karada, kimi elbiseli kimi bikinili. Müslüman aileler var, çocukları
suda, yetişkinler yarıya kadar elbiseleriyle giriyor suya. Kimse ötekine
aldırmıyor, kimse kimseye bakmıyor, herkes çok rahat. Kınama yok,
hayret yok, şaşırma dahi yok. Herkes kendi haliyle kabul görüyor, herkes
rahat, özgür. Sevdiğim bir görüntü.
Üstüme
düşen huzurlu güneş ışığı ülkemdeki gibi çok sıcak değil, ama baktığım
görüntü sımsıcak yapmaya yetiyor gönlümü. İ. çocukları alıp suya
götürüyor, su uzakta… Silüet halini almış görüntüleri var artık
sevdiklerimin. Minik gölge suda çok durmuyor, yanıma gelip kumla haşır
neşir oluyor. Şarkılar söylüyor bir yandan, uydurma heceler,
kelimelerle… Bu şarkılardan anlıyorum ki mutlu! Ortanca gölge kayıp,
görünmüyor zira şnorkelini takmış deniz canlıları arıyor sürekli. Ve bir
ara heyecanla yanıma geliyor elindeki kovayla; yengeçler yakaladım
anne, diyor kovanın içindeki iki yengeci ve besin diye eklediği
yosunları gururla göstererek. En büyük gölge hep ortanca gölgenin
peşinde, o hep görünüyor. Derken arkadaş buluyor Selim, bir kız. Neşeyle
kah kumda yatıp ısınıyorlar, kah suya dalıyorlar. Onlar mutlu, ben daha
da mutluyum. Uzanıyorum, gözlerimi kapatıp kesilmeyen martı ve dalga
seslerine eklenen çocukların gülüşmelerini dinliyorum. Bir de incecik
şarkısını melodiğimin. Mest oluyorum.
#sonsuzşükür
2 yorum:
Delisim Rabbim huzurunuzu, evlatlarinin mutlulugunu, melodiginin nagmelerini eksik etmesin ins. O kirpikleri verene kurban:)) masallah . Resimler super can cekti :)))
Merhaba, size cok yorum göndermeye calistim; ancak cevap alamadim. Yasadiginiz Edinburgh'a Nisan sonunda geldim, satirlarinizda ve resimlerini paylastiginiz sehire asik oldum. Gezerken gozum hep sizi ve ogullarinizi aradi. Hep sevgiyle ve huzurla...
Yorum Gönder