Eveeeet, bitti. Giderek etkisi azalarak…

Önce ona dair konuşmalar eksildi, arada bir, bazen, ilgili bazı cümleler dile geldi. Ama konu hep saç ve sarılıktan ibaretti. Şöyle ki;

-Anne, bizim sınıfta altın saçlı bir tek Brooke var. Diğerleri de sarı ama onun gibi değil.

-Anne, Brooke’un saçları Rapunzel gibi. (Yalan da değil)

-Anne, Brooke’un saçları altın değilmiş, Blonde (sarışın) ‘muş. (Anladığım kadarıyla sınıfın diğer oğlanları ile muhabbet ediyorlar bu konuda)

Okula kuaför getirildi birgün. Herkes istediği şeyi yaptırmış; saç şekillendirme, geçici yapışkan dövme, kızlar maşa yaptırmış vesaire… Bunun üzerine:

-Anne, ben tattoo yaptırdım ama hoşlanmadım, çıkardım. Brooke da saçlarını kıvırcık yapmıştı ve başka biri gibi olmuştu. Sınıftaki tüm çocuklar da bunu diyordu.

Derken birgün sarı mevzusu tamamen ters tepti ve bitiş de bir başka sarılık üzerinden geldi. Şöyle ki;

-Anne, Brooke’un alt dişleri sarıymış. Bugün gördüm ve sanırım ben artık onu sevmiyorum.

-Hmmm… (Fesübhanallah)

-Ağzı da pis kokuyordur şimdi. (Yuh!)

Bilenler bilir Selim’in koku hassasiyeti zirvededir. Güzel kokana yapışkanlık derecesinde bağlanır, kötü kokandan delice kaçar üstelik kaçarken de kötü kokuyorsun diye lafı yapıştırır. Küçükken az utandırmazdı beni. Şükür ki şimdilerde büyüdü de anlıyor az biraz.

-Oğlum belki okula geç kalmıştır, belki bir günlüğüne dişlerini fırçalayamamıştır, böyle konuşmak hoş değil.

-Evet, belki, ama ben artık onu sevmiyorum. Yani arkadaşça sevebilirim ama özel sevgim sanırım bitiyor.

İşte hepsi bu. Bir veledin aşkı bu kadarmış demek ki. İyi ki paniklememiş, iyi ki doğal akışına bırakmışım diyorum şimdi.

Zaten geçecekti, hangi faniye duyduğumuz aşk geçmiyor ki? İlla ki geçecekti. Bu ilk aşk da öyle usulca geldi geçti Selim’in yüreğinden. Bir çentikti bu minik dokunuş, ruhun özünü oluşturan aşkın kalbe ilk düşüşü… Sevgi dolu, masum kalbin, coşkuyla uyanışına sebep olan minik bir dokunuş. Bir nakış gibi yüreğine aşkın şevki, eşsizliği işlendi. Yoksa aşk hiç biter mi?

“Kalır adımızla
Bir sokak duvarında
Bir ağaç kabuğunda
Bir takvim kenarında.

Kalır bir çiçekte
Bir defter arasında
Bir tırnak yarasında
Bir dolmuş sırasında
Kalır bir odada.

Bir yastık oyasında
Bir mum ışığında
Bir yer yatağında
Aşk hiç biter mi?”

Dinlemek isterseniz buyrun; Ezginin Günlüğü: Aşk hiç biter mi? ve Kumdan Kaleler: Bu Aşk Burada Biter