14 Ocak 2014 Salı

Çocuklar, Çocuklamalar; BilimSelim, Selim…


Geri dönüp, kapıdan başını uzatıyor:
-Bir de şunu hiç unutma; seni çok seviyorum.
-Ah, beni kalbimden vurdun çocuk!
-Şunu da unutma kalp hatıraları. Kalp unutursa beyin de unutur. Kalp herşeyin sevgisi.
Ah Bilimselim, can LirikSelim.


photo1
-Anne ateşin renkleri ne güzel değil mi?
-Evet, ben küçükken çok severdim ateşi izlemeyi, hatta çizip aynı renkleri yakalamayı çok denerdim.
-Ateşe de tapar mıydım?
-Fesuphanallah, o da nereden çıktı be oğul?!
photo 1j
-Anne, David -e, ımmm- dediği zaman arkadan yalan söylüyor.
—-
-Anne baba, bazı harfler ağızda bitmiyor, ağız kapanmıyor değil mi?
-İşte o yüzden onlara sesli harf deniyor:)
—-
Anne, -leg- diz demek di mi, -egg- de yumurta demek?
Türkçe bitti, İngilizce de de ahenk aramaya başladık iyi mi:)

Hiç yorum yok: