Bir gün kafama bir taş düştü ve uyandım; anneliğim kitaplarla, bir gün şöyle bir gün böyle deneme yanılma metotlarıyla, uzman(!) görüşleriyle ilerleyemezdi. Bundan sonra serbesttim, yalnızdım, yalındım. Ve sıklıkla deli.Kitapları derhal bir kenara attım. Kadın programları, sağlık programları ne varsa gözümü, kulağımı tıkadım. Internet üzerinden gelen kirli bilgiyi kestim.
Önceleri tereddüt ettiğim bu kendine has hal giderek memnuniyete dönüştü bende. Kitapları okuyarak girdiğim depresyonlarım azalarak tükendi. Bilgisi olsun olmasın her uzman diye dayatılan bilgisizin saçmalarından kurtuldum.
Deliliğim azalmadı ama bunalımlarım büyük oranda geçti. Bundan böyle anlık öngörümle ve hissiyatımla yürütecektim anneliği.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder